Σελίδες

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

31 Μαΐου-Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος


  Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 31 Μαΐου, με απόφαση που πήρε το 1988 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για να μας υπενθυμίζει τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.
Το κάπνισμα του τσιγάρου είναι η πιο διαδεδομένη μορφή κατανάλωσης του καπνού. Πρόκειται για μια συνήθεια που σε αρχικό στάδιο «ξαφνιάζει» και αναστατώνει τον ανθρώπινο οργανισμό. Ανάμεσα στις περίπου 4.000 ουσίες που ο οργανισμός των καπνιστών λαμβάνει με το κάπνισμα, εμπεριέχονται βλαβερές και καρκινογόνες ουσίες όπως η γνωστή σε όλους μας πίσσα, η νικοτίνη, αμμωνία, ασετόν (ναι, σαν αυτό που βάζουν οι γυναίκες στα νύχια!) καθώς επίσης και μονοξείδιο του άνθρακα ή ουσίες που χρησιμοποιούνται για την διατήρηση του κουφαριού των νεκρών!
Οι πιο σημαντικές συνέπειες του καπνίσματος είναι:
    Καρκίνος του πνεύμονα, Καρκίνος της στοματικής, Καρκίνος του λάρυγγα, Καρκίνος του οισοφάγου, Καρκίνος ουροδόχου κύστης, Καρδιακές παθήσεις, Μείωση της καλής χοληστερίνης με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος αρτηριοσκλήρυνσης.
Λιγότερο επικίνδυνες (αλλά πιο συχνά εμφανιζόμενες) συνέπειες του καπνίσματος είναι:
   Διατάραξη της όρασης (νικοτινική αμβλυωπία ), Φαρυγγίτιδα, Αλλοίωση της γεύσης, της ακοής και της όσφρησης, Μείωση της αντοχής, Τρεμούλιασμα των άκρων, Ίλιγγος, Νευραλγίες, Πόνους στομάχου και εντέρων – δυσκοιλιότητα (Πρόκειται για μια από τις επιπτώσεις του καπνίσματος που εμφανίζεται περισσότερο σε νέους καπνιστές), Τοπικός ερεθισμός στα χείλη, στο στόμα και στη γλώσσα .
   Η νέα μάνα που έχει ένα μωρό στην κοιλιά της και καπνίζει ξεχνά ότι το παιδί της δηλητηριάζεται και μπορεί να πεθάνει μέσα της ή να γεννηθεί πρόωρα ;
Πραγματικά μπορεί να αγαπάει το παιδί της όταν γνωρίζει όλα αυτά;
   Αγαπάς το παιδί σου όταν το μολύνεις συνέχεια μέσα στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο;  Αχ αυτό το παθητικό κάπνισμα τι κακό κάνει. Και εσύ κυρία μου, ρωτάς γιατί το δέρμα σου είναι ζαρωμένο;
Όταν καπνίζεις στο νοσοκομείο, σ' ένα γραφείο, ή σε κοινόχρηστους χώρους, ρώτησες ποτέ κανέναν που είναι κοντά σου, αν ενοχλείται από τον καπνό σου;
  Εάν είστε καπνιστής ή εάν άτομα που αγαπάτε έχουν υιοθετήσει αυτή την ουσιαστικά αυτοκαταστροφική συνήθεια τότε πρέπει άμεσα κάτι να κάνετε. Το κάπνισμα σκοτώνει. Όσο μακρινή, αόριστη και αφηρημένη να σας ακούγετε αυτή η πρόταση σας διαβεβαιώνουμε πως έχει γραφτεί για να σας προειδοποιήσει και να σας «προστατέψει» από έναν άμεσο κίνδυνο που μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή - σε οποιονδήποτε. Το ακόμα χειρότερο είναι πως όταν ένας τέτοιος κίνδυνος εμφανιστεί, μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά! Πράξτε τώρα – πείτε όχι στο κάπνισμα και αλλάξτε την ζωή σας για πάντα!




           

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος ( 27 Μαΐου )


Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος γεννήθηκε το 1690 μ.Χ. στη Ρωσία. Οι γονείς του, πιστοί χριστιανοί οι ίδιοι, βάπτισαν το γιό τους χριστιανό και το μεγάλωσαν σύμφωνα με τις επιταγές του Χριστιανισμού. Ο Άγιος από μικρός έγινε θερμός χριστιανός και διέγαγε τον βίο του εν Χριστώ.
Όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, ο Άγιος Ιωάννης κατετάγη στο Ρωσικό στρατό. Την εποχή εκείνη μαινόταν ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος. Ο Άγιος πολέμησε σε αυτόν τον πόλεμο, έως ότου αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και δόθηκε σαν σκλάβος σε έναν Τούρκο αξιωματικό που καταγόταν από το χωριό Προκόπι της Μικράς Ασίας. Ο Τούρκος αξιωματικός μετέφερε τον Άγιο στο Προκόπι και εκεί προσπάθησε, όπως συνηθιζόταν τότε, να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει. Ο Άγιος αντιστάθηκε σθεναρά σε όλες τις προσπάθειες του Τούρκου και τέλος, με την βοήθεια του Θεού, ο Τούρκος άφησε ήσυχο τον Άγιο να διατηρήσει την πίστη του.
Οι συνθήκες διαβίωσης του Αγίου ήταν πολύ σκληρές. Κοιμόταν στο στάβλο του αφεντικού του, μαζί με τα ζώα των οποίων τη φροντίδα του είχε αναθέσει. Έτρωγε ελάχιστα, τα ρούχα του ήταν φτωχικά και ήταν αναγκασμένος να περπατά χωρίς υποδήματα. Σε αυτόν τον στάβλο, ο Άγιος προσευχόταν, ενώ τα βράδια συχνά επισκεπτόταν μια εκκλησία που ήταν εκεί κοντά, αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο.
Η χάρη του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, έφερε ευλογία στο σπίτι του αφεντικού του, ο οποίος πλούτισε και έγινε από τους ισχυρότερους άντρες της περιοχής. Όταν κάποια στιγμή ο Τούρκος αξιωματικός επισκέφτηκε την Μέκκα για προσκύνημα, ο Άγιος Ιωάννης με θαυμαστό τρόπο έστειλε από το Προκόπι στη Μέκκα ένα πιάτο με ρύζι για το αφεντικό του. Στην αρχή δεν τον πίστεψαν, αλλά όταν ο Τούρκος γύρισε από την Μέκκα φέρνοντας το πιάτο μαζί του πείστηκαν και το θαύμα αυτό έγινε σε όλους όσους κατοικούσαν στην περιοχή γνωστό.
Ο Τούρκος θέλοντας να τιμήσει τον Άγιο προσφέρθηκε να του καλυτερέψει τις συνθήκες διαβίωσης. Ο Άγιος όμως αρνήθηκε και συνέχισε να φροντίζει τα ζώα του αφεντικού του και να μένει στο στάβλο. Δουλεύοντας την ημέρα και προσευχόμενος τη νύχτα έζησε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος τον υπόλοιπο του βίου του έως τις 27 Μαΐου του 1730 μ. Χ. όπου αναπαύτηκε σε ηλικία 40 ετών.
Το σώμα του παραδόθηκε από το αφεντικό του στους Χριστιανούς του Προκοπίου ώστε να το θάψουν σύμφωνα με τους κανόνες του Χριστιανισμού. Το σώμα του Αγίου ενταφιάστηκε στο χριστιανικό νεκροταφείο και εκεί παρέμεινε για τρεισήμισι χρόνια. Μετά το πέρας αυτών των ετών ο Άγιος εμφανίστηκε στον ύπνο ενός γέροντα Ιερέα ζητώντας του να γίνει ανακομιδή του ιερού λειψάνου του. Κάθε βράδυ μια στήλη φωτός κατέβαινε από τον ουρανό στον τάφο του Αγίου.
Οι Χριστιανοί έκαναν την ανακομιδή του Λειψάνου του Αγίου και το τοποθέτησαν σε μια λάρνακα κάτω από την Αγία Τράπεζα του Ναού του Αγίου Γεωργίου στον οποίο προσευχόταν ο Άγιος εν όσο ήταν στη ζωή.
Πολλά θαύματα γίνονταν με την χάρη του Αγίου και κόσμος πολύς ερχόταν να προσκυνήσει το Ιερό Λείψανό του. Όταν το 1834 μ.Χ. κτίστηκε στο Προκόπι ένας μεγάλος Ναός του Μεγάλου Βασιλείου, μεταφέρθηκε εκεί το Λείψανό του. Τρεις φορές όμως θαυματουργά επέστρεφε το βράδυ το Ιερό Λείψανο του Αγίου στον παλαιό ναό, ενώ οι πιστοί το μετέφεραν την ημέρα στο νέο Ναό. Μετά από πολλές αγρυπνίες, και με τη συγκατάβαση του Αγίου μεταφέρθηκε μόνιμα πλέον το λείψανο του στο νέο Ναό.
Σε αυτόν το ναό έμεινε ο Άγιος μέχρι το 1924 μ.Χ. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας που έγινε τότε, μεταφέρθηκε και το Ιερό Λείψανο του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στο Νέο Προκόπι της Εύβοιας όπου εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες που ζούσαν στο Προκόπι της Μικράς Ασίας. Η μεταφορά στο Νέο Προκόπι Ευβοίας, έγινε χάρη στις προσπάθειες του Παναγιώτη Παπαδόπουλου. Ο αείμνηστος Παναγιώτης Παπαδόπουλος ναύλωσε με δική του δαπάνη το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» με το οποίο εκτός από το σκήνωμα του Αγίου μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και 800 πατριώτες.
Το 1930 άρχισε να χτίζεται ναός προς τιμή του Αγίου, ο οποίος ολοκληρώθηκε μετά από πολλούς κόπους των πιστών το 1951. Τότε μεταφέρθηκε ο Άγιος στο νέο Ναό και εκεί βρίσκεται μέχρι τις μέρες μας. Πιστοί επισκέπτονται τον ναό αυτό και προσκυνούν τον Άγιο, από την Ελλάδα και το εξωτερικό ευχαριστώντας τον για τα θαύματα και την βοήθεια που τους δίνει με τη χάρη του.
Την μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου εορτάζουμε στις 27 Μαΐου.





Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη (21 Μαΐου)


Ο Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 274 μ.Χ. Πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος ο Α' ο Χλωρός και μητέρα του η Ελένη από το Δρέπανο της Βιθυνίας. Ο Κωνσταντίνος σε ηλικία 18 ετών έγινε στρατιωτικός και χάρη στην ανδρεία του, προάχθηκε γρήγορα στα ανώτατα αξιώματα του στρατού.
Ο Κύριος θέλοντας να τον βοηθήσει στον αγώνα του κατά του Μαξεντίου και του Λικίνιου, στη συνέχεια σχημάτισε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού με την επιγραφή «Εν τούτω Νίκα», προσφέροντάς του ένα ισχυρότατο όπλο για να κατατροπώσει τους εχθρούς του. Με το χριστιανικό σταυροειδές λάβαρο με το ελληνικό μονόγραμμα «Εν τουτω νικα», τελικά νίκησε τα στρατεύματα του Μαξεντίου και έπειτα του Λικινίου.
Επίσης, ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας που ευνόησε την Εκκλησία, μετά από τρεις αιώνες ανελέητου διωγμού. Μετέφερε την πρωτεύουσα του κράτους του στο αρχαίο βυζάντιο, και εκεί έκτισε την βασίλισσα των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη.
Λίγο πριν πεθάνει, ο Κωνσταντίνος αξιώθηκε και του Αγίου Βαπτίσματος, και αμέσως μετά είπε: «Νυν αληθει λογω μακαριον οιδ’ εμαυτον, νυν της αθανατου ζωης πεφαναι αξιον, νυν του θειου μετειληφεναι φωτος πεπιστευκα». Τώρα, δηλαδή, σύμφωνα με το λόγο της αληθείας, ξέρω ότι είμαι μακάριος, τώρα έχω γίνει άξιος της αθανάτου ζωής, τώρα έχω πιστέψει πως έλαβα το θείο φως. Εκοιμήθη σε ηλικία 63 ετών, την 21 Μαΐου 327. Η Ιστορία ονόμασε τον Κωνσταντίνο Μέγα και η Εκκλησία τον ανεκήρυξε Άγιο και Ισαπόστολο.
Ο Κωνσταντίνος ενδιαφέρθηκε πολύ και για τα ιερά σεβάσματα των χριστιανών, για το λόγο αυτό απέστειλε στα Ιεροσόλυμα την μητέρα του, για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Μετά την εύρεσή του, η Αγία Ελένη, αφού διχοτόμησε τις κεραίες του δημιούργησε δύο Σταυρούς εκ των οποίων τον ένα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
Η Αγία Ελένη ήταν αυτή η οποία έδωσε στον Μ. Κωνσταντίνο την πρέπουσα διαπαιδαγώγηση. Άλλωστε, και ο ίδιος την τίμησε, όταν στην μεγάλη πλατεία της Κωνσταντινούπολης έκτισε δύο στήλες, μία δική του και μία της Αγίας Ελένης, που έφερε την επιγραφή: «Εις Αγιος εις Κυριος Ιησους Χριστος, εις δοξαν Θεου Πατρος, Αμην». Η Αγία Ελένη βοήθησε να χτιστούν οι πρώτοι μεγάλοι ιεροί ναοί της Χριστιανοσύνης. Εκοιμήθη ειρηνικά το 327 μ.Χ. σε ηλικία 83 ετών.












Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ


Δέκα Εντολές ή αλλιώς Δεκάλογος, ονομάζεται το σύνολο των προσταγμάτων που παρέδωσε ο Θεός στο Μωυσή, στο όρος Σινά, κατά τον τρίτο μήνα της εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο.
Πρόκειται για τον πρώτο γραπτό Νόμο του Θεού, ο οποίος ρύθμιζε τη θρησκευτική, κοινωνική, οικογενειακή και ηθική ζωή των αρχαίων Εβραίων με τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η αρετή και να αποφεύγεται η αμαρτία. Οι Δέκα Εντολές, ήταν γραμμένες επάνω σε δύο λίθινες πλάκες, χαραγμένες από τον ίδιο τον Θεό αλλά τις άκουσε και ο ίδιος ο Μωϋσής ως αυτήκοος μάρτυς επάνω στο όρος Σινά.
Οι εντολές αυτές είναι:

    "Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου. Ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλήν εμού".
    "Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα. Ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς".
    "Ου λήψει το όνομα Κυρίου τού Θεού σου επί ματαίω ου γάρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω".
    "Μνήσθητι την ημέρα των σαββάτων αγιάζειν αυτήν. Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρα τή εβδόμη σάββατα Κυρίω τώ Θεώ σου, ου ποιήσεις εν αυτή πάν έργον".
    "Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα εύ σοι γένηται, και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γής της αγαθής, ής Κύριος ο Θεός σου δίδωσί σοι".
    "Ου μοιχεύσεις".
    "Ου κλέψεις".
    "Ου φονεύσεις".
    "Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά τού πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή".
    "Ουκ επιθυμήσεις...όσα τώ πλησίον σου εστί"


Σε μετάφραση:

    "Εγώ είμαι ο Κύριος ο θεός σου. Δεν θα υπάρχουν για σένα άλλοι θεοί εκτός από μένα".
    "Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα. Δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρεύεις".
    "Δεν θα προφέρεις καταχρηστικά το όνομα του Κυρίου, του θεού σου. Εγώ ο Κύριος δεν θ' αθωώσω κανέναν που προφέρει το όνομα μου καταχρηστικά."
    "Να θυμάσαι την ημέρα του Σαββάτου, για να την ξεχωρίζεις και να την αφιερώνεις στον Κύριο. Έξι μέρες θα εργάζεσαι και θα κάνεις όλες τις εργασίες σου. Αλλά η έβδομη μέρα είναι μέρα ανάπαυσης, αφιερωμένη σ' εμένα, τον Κύριο το θεό σου."
    "Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να ζήσεις πολλά χρόνια στη χώρα που εγώ ο Κύριος, ο θεός σου, θα σου δώσω."
    "Δεν θα φονεύσεις."
    "Δεν θα μοιχεύσεις."
    "Δεν θα κλέψεις."
    "Δεν θα καταθέσεις ψεύτικη μαρτυρία ενάντια στο συνάνθρωπο σου."
    "Δεν θα επιθυμήσεις τίποτε απ' ό,τι ανήκει στο συνάνθρωπο σου"

Ο Ιησούς Χριστός εξήρε ως τη μέγιστη και την πρώτη των εντολών, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, με μια διπλή κατεύθυνση που θυμίζει τον Δεκάλογο: οι 4 πρώτες εντολές αφορούν καθήκοντα απέναντι στον Θεό, ενώ οι 6 άλλες αναφέρονται σε επιταγές που αφορούν τον συνάνθρωπο .

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ


Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Ο Άγιος Χριστόφορος ο Μεγαλομάρτυρας, γεννήθηκε στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα και  το παρουσιαστικό του ήταν εξαιρετικά άσχημο, επειδή καταγόταν από φυλή ανθρωποφάγων (Καναάν). Πολλές εικόνες τον απεικονίζουν κυνοκέφαλο (με κεφαλή σκύλου).
Το όνομά του ήταν Ρέπροβος ή Όφφερος και συνελήφθηκε από τους Ρωμαίους κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Διοκλητιανoύ (301/302) κατά των Μαρμαριτών και υποχρεώθηκε να καταταχτεί στο Τάγμα των Μαρμαριτών, στη Συρία. Έτσι, τόσο από ανάγκη όσο και από καλή προαίρεση δεν άργησε να αναμιχτεί με τους πολιτισμένους ανθρώπους και να αναδειχθεί σημαντικό μέλος της κοινωνίας. Εκεί, δέχτηκε τη χριστιανική διδασκαλία και βαπτίστηκε, από τον πρόσφυγα Επίσκοπο Πέτρο της Αλεξάνδρειας.
Κάποια μέρα είδε μερικούς Χριστιανούς που κακοποιούνταν από ειδωλολάτρες και, αγανακτισμένος, προκάλεσε τον τρόμο των κακοποιών, αποφεύγοντας τη σύλληψη στο παρά πέντε. Τότε, οι Χριστιανοί τον συμβούλεψαν να φύγει για να πάει σε ακατοίκητα μέρη, γιατί οι ειδωλολάτρες θα έψαχναν γι’ αυτόν και θα τον συλλάμβαναν. Μετά από λίγες ημέρες, ένα απόσπασμα στρατιωτών άρχισε να τον ψάχνει.
Τον βρήκαν, αποκαμωμένοι και νηστικοί, σε μια έρημη τοποθεσία. Αυτός, μολονότι γνώριζε το σκοπό τους, άρχισε να τους συμβουλεύει κατά της πλάνης της πολυθεΐας και προσφέρθηκε να τους ταΐσει. Όμως υπήρχε μόνο ένα μικρό κομμάτι ψωμί, που σαφώς δεν έφτανε. Τότε, ένας από τους στρατιώτες του είπε ότι θα ακολουθούσε πρόθυμα το Θεό του αν κατάφερνε να τους χορτάσει. Τότε ο Άγιος έσκυψε, προσευχήθηκε και επιτελέστηκε το θαύμα και οι στρατιώτες έγιναν Χριστιανοί και ο ίδιος ερημίτης. Χρόνια μετά, ο Χριστόφορος έπεσε στα χέρια του Δέκιου, ο οποίος μετά από σκληρά και απάνθρωπα βασανιστήρια τον αποκεφάλισε (9 Μαΐου 308) στην Αντιόχεια της Συρίας.
Η γνωστότερη ιστορία για τον Άγιο Χριστόφορο είναι αυτή που θέλει το χριστιανό πλέον βάρβαρο να μεταφέρει ανθρώπους από τη μια πλευρά ενός ποταμού μέχρι την άλλη, γιατί όσοι προσπαθούσαν να τον διασχίσουν πνίγονταν. Σε μια από τις διαβάσεις του ποταμού μετέφερε τον ίδιο το Χριστό, ο οποίος είχε λάβει τη μορφή μικρού παιδιού, το οποίο ήταν εξαιρετικά βαρύ, συμβολίζοντας το βάρος του κόσμου. Το παιδί του αποκαλύφθηκε στο τέλος της διαδρομής. Έτσι ονομάστηκε Χριστόφορος (αυτός που μεταφέρει το Χριστό).
Ο Άγιος Χριστόφορος είναι προστάτης και πολιούχος του Αγρινίου και η μνήμη του γιορτάζεται στις 9 Μαΐου.

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Η Γιορτή της Μητέρας (Ιστορικό)


 














Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς
στη "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου
λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών
και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη 
της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά 
της γονιμότητας.

Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering 
Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή
η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής 
προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την 
διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα
σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για
να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την 
ημέρα με τις μητέρες τους.

Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η 
γιορτή  μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας"
αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο 
κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα τη μητέρα και την εκκλησία.
Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι 
σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν 
εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην
έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana 
Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της
μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να
καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η 
προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας 
έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με 
προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του 
Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για
τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για
να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του
Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές
χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή 
της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι
γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Βλέπετε
πρώτοι οι Αμερικάνοι, χωρίς να υστερούμε οι υπόλοιποι,
ανακάλυψαν ότι παρ' όλο που η γιορτή αυτή 
καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια,
ήταν παρόλα αυτά μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει
κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα.
Γρήγορα το εμπόριο και διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα 
πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια 
της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες και γλάστρες 
ώστε σήμερα η γιορτή της μητέρας να είναι η πιο 
εμπορική γιορτή για λουλούδια, γλάστρες και εποχιακά
φυτά διεθνώς εκτός από τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με
έρευνες η γιορτή της Μητέρας κατέχει τα τελευταία 
χρόνια μερίδιο 26% στο σύνολο των ετήσιων πωλήσεων
λουλουδιών και φυτών που γίνονται κατά την διάρκεια 
των διάφορων γιορτών.  
Χρόνια Πολλά σε όλες τις Μανούλες του Κόσμου.

Τρίτη 1 Μαΐου 2012